Na początku była Kapliczka…

Początki kultu religijnego we wsi Rogoźna sięgają co najmniej początku XVIII wieku. W 1717 r. została wybudowana mała o wymiarach 2m x 2m kapliczka. Służyła ona miejscowej ludności aż do 1955 r. W 1955 r. kapliczka przy ulicy Wodzisławskiej została bowiem zniszczona przez niefortunnego kierowcę autobusu (sic). Źle zaparkowany autobus stoczył się z pochyłej drogi i uderzył w kapliczkę burząc całkowicie dwie ściany, niszcząc tym samym konstrukcję kapliczki. Warto tutaj wspomnieć, że wieś Rogoźna parafialnie należała do parafii p.w. Najświętszego Serca Pana Jezusa w Boguszowicach aż do 1923 r. Tam mieszkańcy Rogoźnej udawali się pieszo na nabożeństwa niedzielne. Od 1923 r. wieś Rogoźna została przyłączona do parafii p.w. św. Filipa i Jakuba w Żorach, z którą związana była aż do momentu budowy kaplicy p.w. św. Jana Nepomucena. Decyzja o odbudowie zniszczonej kaplicy, ale już murowanej i większej dała mieszkańcom Rogoźnej nadzieję stworzenia w przyszłości własnej parafii. W ciągu dwóch lat mieszkańcy Rogoźnej przy wsparciu wójta gminy Alojzego Kolona, na posesji Atanazego Dzida, właściciela majątku ziemskiego w Rogoźnej, wznieśli bez stosownego zezwolenia, nową kaplicę. Kaplica według planu inż. Czerwińskiego o wymiarach 7m x 5m została oddana do użytku miejscowej ludności w dniu 19 września 1957 r. Uroczystego poświęcenia kaplicy p.w. św. Jana Nepomucena dokonał proboszcz żorski ks. Adam Bieżanowski. Od października 1961 r., kiedy to wikary żorski ks. Franciszek Król otrzymał polecenie sprawowania sakramentów w kaplicy w Rogoźnej, odbywały się w niej już codziennie Mszę św. i nabożeństwa (Dekret z 13 X 1961 r. przenosił ks. Franciszka Króla z Katowic-Piotrowic do Żor, wyznaczając ks. Franciszkowi Królowi funkcję wikarego w Żorach, z poleceniem obsługiwania kaplicy w Rogoźnej). W kaplicy ponadto odbywała się, prowadzona przez nowego księdza, katechizacja młodzieży szkół ponadpodstawowych.

BUDOWA I POŚWIĘCENIE KOŚCIOŁA

W styczniu 1972 r. usytuował się Komitet Budowlany Kościoła w Rogoźnej. Ostatecznie po pięciu latach urzędowych zmagań i wysiłków o rozpoczęcie budowy kościoła starania ks. Franciszka Króla i mieszkańców Rogoźnej zakończyły się sukcesem. W dn. 5 kwietnia 1972 r. Wydział Architektury Powiatowej Rady Narodowej w Rybniku wydał zezwolenie na rozpoczęcie pracy i budowę kościoła. Już trzy dni później 8 kwietnia 1972 r. rozpoczęły się pierwsze prace związane
z kopaniem nowych fundamentów, które skończyły się 5 czerwca 1972 r. Kamień węgielny został położony 26 czerwca 1972 r. Kierownikiem budowy i konstruktorem został inż. Jan Kreis z Gliwic, inspektorem nadzoru został inż. Sosin z Siemianowic Śląskich, którzy zrealizowali projekt kościoła opracowany przez inż. Leszka Studnickiego. Cała parafia aktywnie włączyła się w proces budowy kościoła, który systemem gospodarczym przy niezwykle wielkiej ofiarności mieszkańców Rogoźnej został zakończony pod koniec 1973 r. Biskup Herbert Bednorz niestrudzenie walczący z władzami komunistycznymi o wydawanie pozytywnych decyzji w sprawach budowy w diecezji kolejnych kościołów był niezwykle zainteresowany ich późniejszym powstawaniem. W tym celu we wrześniu i grudniu 1973 r. odwiedził Rogoźnę oglądając postęp prac powstającego kościoła.

Pracę przy budowie kościoła przebiegały niezwykle szybko. Dlatego z przymrużeniem oka można wspomnieć o skardze majstra mularskiego Porwolika z Zawady z września 1973 r., który skarżył się na często pijanych mularzy (sic). „Ekipa” rozrywkowych mularzy została ostatecznie zwolniona, zostawiając na jakiś czas samego Porwolika na placu budowy. Nie miało to, jak wspomniano wpływu na szybkość wykonywanych prac budowlanych. W dn. 13 grudnia 1973 r. przy udziale inspektora budowy inż. K. Sosina i kierownika budowy inż. J. Kreisa, został przez Powiatowego Architekta PRN w Rybniku inż. Fojcika dokonany odbiór Kościoła. W dn. 16 grudnia 1973 r. przed licznie zgromadzonymi parafianami, poświęcenia kościoła pod wezwaniem Najświętszej Marii Panny Matki Kościoła dokonał biskup katowicki Herbert Bednorz, w asyście ks. Edwarda Toboli (dziekan dekanatu Żory) i ks. Adama Bieżanowskiego (proboszcz parafii p.w. św. Filipa i Jakuba w Żorach). W imieniu całej parafii w Rogoźnej, biskupa H. Bednorza w tym szczególnym dniu witali Pan Józef Możdżeń oraz Pani Gertruda Wołosianko.

ROZWÓJ I ROZBUDOWA KOŚCIOŁA

W latach 1974-1975 prowadzone były prace przy tynkowaniu dolnej części kościoła, kaplicy zimowej, dwóch salek katechetycznych. Wznoszono także konstrukcje wieży kościelnej, która w 1976 r. została otynkowana, a której krzyż został również oświetlony neonami. W dn. 26-30 października 1975 r. mają miejsce pierwsze w parafii Misję Święte, które prowadzi o. Jacek Edward Kuppera z Poznania (OFM).

Zostaje wówczas poświęcony, stojący przed kościołem Krzyż Misyjny. Niezwykle ważnym wydarzeniem w zarówno w parafii, jak i dla lokalnej społeczności Rogoźnej, była obchodzona w grudniu 1975 r. uroczystość urodzinowa 100 lat Pana Franciszka Sollicha. W 1976 r. według projektu artystów plastyków Zofii i Bolesława Szpechtów oraz Łukasza Karwowskiego z Krakowa został wykonany wystrój kościoła. Udało się ustalić, że pierwowzorem dla niektórych powstających w kościele wizerunków świętych, byli mieszkańcy Rogoźnej. W czerwcu 1976 r. zostały zakupione i umieszczone ławki w kościele, a w dn. 4 grudnia 1976 r. w uroczystości „Barbórkowe” został poświęcony górniczy sztandar (sztandar OSP z Rogoźnej został poświęcony w lipcu 1982 r.) Udało się ustalić, że pierwowzorem dla niektórych powstających w kościele wizerunków świętych, byli mieszkańcy Rogoźnej. W czerwcu 1976 r. zostały zakupione i umieszczone ławki w kościele, a w dn. 4 grudnia 1976 r. w uroczystości „Barbórkowe” został poświęcony górniczy sztandar (sztandar OSP z Rogoźnej został poświęcony w lipcu 1982 r.). W dn. 28 października 1979 r. miała miejsce dokonana przez ks. dr. Benedykta Woźnicę konsekracja trzech dzwonów: Marii, Franciszka i Jana wykonanych przez firmę Felczyński z Przemyśla oraz poświęcenie nowego murowanego ołtarza, który został wykonany przez inżyniera Stanisława Kruga z Krakowa.
Do końca 1980 r. trwały prace związane z wystrojem kościoła. W dn. 18-23 grudnia 1983 r. w X rocznicę poświęcenia Kościoła, odbywały się rekolekcje parafialne, które przygotowały parafian na wprowadzenie Nowenny do Matki Boskiej Nieustającej Pomocy. Wówczas zainstalowany został obraz Matki Boskiej Nieustającej Pomocy (instalacji dokonał ks. Kazimierz Smoleń z Gliwic). Od tego czasu, aż do dzisiaj w każdy wtorek przed Mszą św. wieczorną jest odmawiana Nowenna do Matki Boskiej Nieustającej Pomocy.